Öykü: Manolya Kokulu Valiz

"Babanın valizlerini özenle yapardım. Dönüp geldiğinde hepsi paçavra gibi tıkılmış gelirdi. Çok üzülürdüm biliyor musun valizi öyle dağınık görünce. Bir gün seyahatten döndü, bir açtım valizi derli toplu. İnanamadım anlamış dedim üzüldüğümü."

Didem Atay

Valizimi topladın mı? Böyle kaç valiz götürüyoruz? Seni gören de evi terk ediyoruz zanneder. Benim için sadece bir tatil. Bir tek torunumdan uzakta kalmak zor geliyor. Topladığın eşyalara bakılırsa geri dönmeyeceğim. Tamam, biliyorum senin için de zor bir yıl oldu. Kocandan sonra hastalığım falan bayağı yordu seni ama, uzun kalmayacağım merak etme. Özlerim sizi bilirsin. Dur bakayım valize benim eşyalarımı mı koydun? Ben nereye gidiyorum ki?... Valizimi topladın mı? Baban valiz toplamayı hiç bilmezdi bilir misin? İş gezilerine giderken muhakkak bana hazırlatır sonra da kontrol ederdi, eksik kalmasınmış. Eşyalarının düzgün yerleşmesini isterdi ütüsü bozulmasınmış. Gerçekten de çok fazla seyahat ederdi. Bu mu yordu sence de onu? Çok çalışırdı tabii ama, çok da içerdi rahmetli. Bir de çok gezerdi. Gezilerinin çoğu iş için değilmiş çok sonra öğrendim ama ne yapabilirdim ki? Zaman şimdiki gibi de değildi. İki çocukla sineye çektim… Valizimi topladın mı? Benim ömrüm valiz toplamakla geçti. Babanın iş gezileri, abinin okulu, taşınmalar derken, valiz hazırlamak eşya toplamak benim için giderek kolaylaştı. Şu ikizleri olan komşumuzu hatırlar mısın? Evet, onlar işte, çocukları çok sevimliydi ama ne çok ağlarlardı. Hatırladın mı? Bir keresinde kadının annesi mi ne hasta olmuş memlekete gidecekler fakat eşyaları sığdıramıyor. Ben toplamıştım onların tüm eşyalarını. Kadıncağız günlerce teşekkür etmişti. Bildin mi sana da hediye olarak pembe bir kazak getirmişti. Abin de ona hediye gelmedi diye kazağı kesmişti. Seni ne çok kıskanırdı, ama çok da severdi. İyi çocuktu abin… Valizimi topladın mı? Seyahate giderken babanın yanına her zaman bir aile fotoğrafı koyardım. Bizi özler diye, e tabii o zamanlar böyle şeyler de yok. Ne diyordu Ali’m “akıllı bunlar anneanne akıllı”. Yoktu işte, tüm özlemimizi bir jetona sığdırırdık. Önceleri baban her gün arardı. Hele de sen doğduktan sonra, ilk gittiği seyahatte günde ben deyim üç, sen de beş kez aradı. Erkekler oğullarına düşkün olurlar ama seni bir başka severdi. Düşürme öyle yüzünü, resimlerim nerede benim?… Valizimi topladın mı? Şimdi niye gözlerin doldu? Oldum olası böyle sulu gözlü bir çocuktun zaten ama annelik bir bu huyunu değiştirdi. Kocan olacak o adi adam seni de taşlaştırdı. Hiç gözlerini kaçırma. Biliyorum ben niye boşandığınızı. O da baban gibiydi akşamları geç gelmeler, sürekli hediyeler, bana bile bir sürü gereksiz şey hediye etmişti. Bizim bu filmi gördüğümüzden habersiz tabii. Aklı sıra yaptıklarını örtbas edecek. Benim aklıma geldi ama konduramadım. İnsan damadının pislik olduğunu dillendiremiyor. Sen iyi yaptın, aldın çocuğu çıktın. İyi ki birlikteyiz değil mi? Keşke abin de olsaydı… Valizimi topladın mı? Sen bütün kıyafetlerimi tıkıştırmışsın ama hadi asma suratını ben hepsini düzeltirim. Babanın valizlerini özenle yapardım. Dönüp geldiğinde hepsi paçavra gibi tıkılmış gelirdi. Çok üzülürdüm biliyor musun valizi öyle dağınık görünce. Bir gün seyahatten döndü, bir açtım valizi derli toplu. İnanamadım anlamış dedim üzüldüğümü. Ama nerde, seyahatler sıklaştı kalmalar uzadı valize bir manolya kokusu sinmeye başladı. Bir de, fotoğrafımızı güya otelde unutmuş. Açma gözlerini öyle, siz okuldaydınız görmediniz yaptığımız kavgayı, ama amacıma ulaştım. Baban bir süre evde kaldı. Seyahatlerin arası açıldı, süresi kısaldı da ne oldu. O evde olmasa abin arabasını çalamazdı. Çok düşkündü arabalara erkekti ne de olsa. Kaza yüzünden kendimi hiç affetmedim biliyor musun?... Valizimi topladın mı? Hemşire niye geldi? Yalnız kalmayım diye mi? Yok telaşlanmadım. Hap içiyorum ya artık onun yaptığı iğne beni uyutuyor istemiyorum. A tamam ama ağlama iğne de olurum sen merak etme. Bak işte iğnemi oldum. Düşünceli kızım benim. Baban gibi değilsin sen, abinden sonra beni bırakmadın. Çantaları niye hemşire götürüyor? Bak işi olmadığı halde yardım da ediyor. Baban öyleydi böyleydi ama sevdim ben onu biliyorsun değil mi? Yine uykum geldi bak. Burada mı yatayım, neden benim yatağım var?… Valizlerimi topladın mı?