“Bize bir gökyüzü verilmedi, akıp giden nehirlere çoğu zaman bakakaldık.”

Murat Güneş, ilk romanı Aidiyetsizler'de, köksüzlüğün, yönsüzlüğün ve çağın içsel boğuntusunun izini sürüyor.

Gökyüzü bile verilmemiş bir kuşağın, uyanış anlarında gördüğü gerçeklikleri ve kandırılmış iradelerin yarattığı yalnızlığı işliyor.

Roman, bireyin doğaya, kendine ve varoluşa karşı geliştirdiği kaçış ve yüzleşme gerilimlerini sade ama sarsıcı bir dille aktarıyor.

Aidiyetsizlik yalnızca bir ruh hâli değil, aynı zamanda bir bakış açısı, bir duruş. Bu duruşun içinde politika, felsefe ve bilginin bile önemsizleştiği bir nokta var: Doğanın çizdiği yol dışında bir yol yok.

Arka Kapaktan:

“Bize bir gökyüzü verilmedi; en güzel rüyaları görmeyi umduğumuz uykulardan dürtülerek uyandığımızda ortaya çıktı kavrayışımız… Gerçekleri görmemiz gerektiğinde, hayatın karanlığında o en girift noktalardaki ışığı bularak yolumuzu aydınlattık. Kendimizi irade sahibi olduğumuzu düşünerek kandırdık.”

Kimler İçin?

• Göçmenler, yersiz yurtsuz hissedenler

• Yolda olanlar ve yolda kaybolanlar

• Modern çağın ruhsal aidiyet krizine cevap arayanlar

Aidiyetsizler, kendini bir yere ait hissedemeyen herkes için geç kalınmamış bir içsel yolculuk.

Bu roman, bir duraktan çok bir geçişin hikâyesi.

Hazırsan, her şeyin fazlası olduğu bu çağda, hiçbir şeye ait olmamayı birlikte deneyimleyelim.

AİDİYETSİZLER

Murat Güneş

Öteki Yayınları, 2025

Tür: Roman

256 s.