Öykü: Kadın

“Kentin tüm kirini sadece bu taşların temizlemesini beklemek, ahmaklık olur.”

İnan Palancı

Kadından ayrılan ve eve kapanan adam, rüyasında uyandığı zaman sarı saçlı kadın, caddenin karşısında duran altı pirinç halkaya altı patlarla ateş ediyordu. Sonra bu kadının bir başka gölgesi, deniz kenarında sesini açmaya çalıştı. Onun çevresinde kocaman bir halka oluşturan adamlar ise, döndürülen beyaz bidonun içindeki benzini sırayla içip naralar atmaya başladı. Onlar naralar atarken üzerinde güzel, sarı bir abiye olan bir başka kadın, çıplak ayaklarıyla genişçe bir caddenin tam ortasında durdu ve çevresinde akan insan kalabalığını izlemeye başladı. O, akan kalabalığı izlerken kanlar içinde yatan Kızıl Rahip, üç katlı bir tavernanın çatı katında, elindeki yarı otomatik tüfeği, sarılar içindeki bu kadına doğrulttu. Caddenin ortasında duran ve çıplak omuzlarına değen iri, çirkin ellere aldırış etmeyen kadın, parlak kaldırım taşlarına bakarak “Kentin tüm kirini sadece bu taşların temizlemesini beklemek, ahmaklık olur,” dedi. Elinde daha bir görünür olmaya başlayan kemanı çalmaya başladı. Bu esnada Kızıl Rahip yarı otomatik tüfeğinin nişangâhından onu izlemeye devam etti. Kızıl Rahip, onu izlerken üzerinde tek tük sarı kıllar bulunan tombul ve yağlı bir el, karanlık bir köşede durup kadının çıplak ellerine ve ayaklarına baktı. El bu elleri ve ayakları parçalama umudu ile sarı ve çirkin bir tarantula gibi hareket ederken kadın keman çalmaya devam etti. Ardından çatı katında notalar yükselmeye ve başta Fa olmak üzere tüm notalar, bu elin çevresinde daireler çizmeye başladı. Onlar, daireler çizerken bir silah sesi duyuldu. Hayal gücü güçlü tarantula, gövdesinden kaldırım taşları arasına sızan koyu yapışkan sıvı nezaretinde son kasılmalarını yaşarken tüm cadde derin bir sessizliğe boğuldu. Kadın başta Fa olmak üzere kar taneleri gibi yükselen notaların nezaretinde ve kadifemsi mavi-beyaz ışığın etkisi altında gövdesini hareket ettirerek tutkulu bir şekilde keman çalmaya devam etti.