S. Serdar Yegül, Iris Murdoch’ın Deniz Deniz  romanı üzerine yazdı: "Murdoch, Deniz Deniz’de insanın değişmeyen aşk inancıyla değişen gerçekliği arasındaki ince çizgiyi sorguluyor." Yoğun şehir hayatından yorulan pek çok kişi, emekli olduğunda kırsalda yaşamayı, küçük bir toprak parçasını ekip biçmeyi ve kafasını dinlemeyi düşler. İrlandalı yazar Iris Murdoch’ın Deniz Deniz  romanının başkahramanı Charles Arrowby da benzer şekilde Londra’da tiyatrodan emekli olduğunda taşrada

Nilay Kaya, Marian Izaguirre'nin İspanya'nın otuz yıllık tarihini ve süregiden bir gerilimi içinde barındıran, aynı zamanda aşkın gizli kalmış yönlerini ve kadınların özgürleşme mücadelesini derinlemesine ele alan romanı Pek Çok Kışın Ardından üzerine yazdı: “Izaguirre, Ferrante'yi andırır bir biçimde, Yunan ve Roma mitolojisini anlatı zanaati ve feminist bakış açısı bağlamında işlevsel ve estetik olarak etkin bir biçimde kullanır.” Altmışlı yılların ortalarında Madrid'i sar

Umut Kaygısız, Anıl Çetinel Örselli'nin ikinci öykü kitabı, Bizi Yalan Bil odağında yazdı: "Yazarın güvenli sularda yüzüp klişe konular üzerinde tepinerek okur tarafından haklı bulunmanın peşinde olmaması, keskin kalemi kadar düşüncelerinin de gücünü ispat eden bir gerçek." Fyodor Dostoyevski zamanın birinde demiş ki;  “Kendine ait bir yalan, başkalarına ait gerçekleri tekrarlamaktan belki de daha iyidir.” Yeni bir öykü yolculuğuna çıkmak için bundan daha büyük neden olamaz.

“ Fikir fikirdir ve her yerdedir. ” Yazarların yaratım süreçlerine odaklanan "Yaratıcılık Ritüelleri Söyleşileri"nde Semrin Şahin'in bu haftaki konuğu, Emrah Polat Yaratıcı sanatlarda akışta kalmanın, kendimizi yaratma anının içinde tutarak, sürüklenmeden kalabilmenin ne kadar zor olduğu bilinen bir gerçek. Bizi “an” a döndürecek bazı küçük totemler, seremoniler, bazı ritüellerin olmasının yaptığımız çalışma üzerinde odağımızı canlı tuttuğuna dair çalışmalar mevcut. Bu anlamd